Dinsdag 4 juni 2013

Vandaag staat in het teken van rust en het gezin. We beginnen de dag rustig en na het ontbijt gaan we kijken in palais des sports. Aldaar lopen we tegen Dries van Agt aan en we wijzen hem waar hij zijn moet. De kinderen willen naar Skon kinderopvang, maar na een rondleiding willen ze toch liever bij ons blijven en dat stemt mij gelukkig. De zon straalt en we besluiten van deze zon te genieten op een terras tegenover het palais des sports. De kinderen vinden prachtige stenen en we genieten met een grote G. Daarna lopen we naar de Spar om wat inkopen te doen en omdat Teun zo moe is van het lopen mag hij bij mij op de rug. Hij geniet hiervan en voor mij is het een leuke training om met kind berg op te lopen. Onze Teun is niet dol op inspanning en is liever lui dan moe. Ik bewonder dat in hem. Hij kan op elk moment van de dag in slaap vallen en bezit dus een gave om gewoon alles van zich af te laten glijden om tot volledige ontspanning te komen. In de supermarkt kopen we brood en beleg en lekkere dingen en we wandelen naar het appartement. De drukte hier op de Alpe is merkbaar. Er verdwijnen overal om ons heen spullen, zoals fietsen en portemonnees en autoruitjes worden ingetikt. We willen niet tot ons door laten dringen dat het hier om diefstal zou kunnen gaan, omdat we dat met dit evenement niet voor mogelijk achten. Toch lijkt het er wel op en dat is eigenlijk erg droevig. We passen goed op onze spullen en team Veiligheid hier boven op de berg is extra alert. Na het eten gaan we een wandeling maken en de tranen stromen over mijngangen als ik de leus 'iedereen verdient een morgen' op een vrachtwagen zien staan. Ik denk aan Sandra, die deze spreuk als lijfspreuk heeft en maak een foto met de kids die we voor Sandra op FB posten. Op afstand verbonden, zo voelt het en uit haar reactie blijkt dat dat geheel wederzijds is. We gaan even zitten op,een bankje en dan komt Ralph voorbij. Ralph die met zijn 8 jaren jong voor zijn papa fietst die omwille van kanker in de hemel is. Velen juichen deze kleine man toe en Ralph gaat beretrots verder. Bob zou zo trots zijn op zijn kanjer en ik voel dat Bob zijn kracht inzet om de pedalen van Ralph te laten dansen. We gaan terug en dan is het tijd om de dag te vieren en te proosten op het leven. We doen dat met ranja voor de kids en ijskoud bier voor ons. Dit is zaligheid ten top. Via het balkon besluiten we om vanavond voor het 3 gangen menu te gaan in het restaurant tegenover ons. ton, de vader van Nicole regelt het. Ik kijk er naar uit. Henry is zwemmen met de kids en ik zit hier even perfect gelukkig te zijn!