Zaterdag en zondag 19 en 20 mei 2013

Vrijdagavond heeft Henry een verrassing. We gaan bij Pluk eten en dat is geweldig. De soep die lekker geprutteld heeft bewaar ik voor zaterdag. we laten ons verwennen en het smaakt voortreffelijk. Als we thuiskomen ben ik ontzettend moe, eigenlijk te moe. Ik besluit niet te wachten tot ik instort en ga meteen naar bed. Ik val als een blok in slaap en slaap tot de volgende dag 9 uur! Als ik dan beneden kom zit iedereen al fris en fruitig aan het ontbijt. Guus heeft geen voetbal en Puck heeft vandaag pas om half een paardrijles, dus we doen alles in een heerlijk lage versnelling. Als ik Puck naar paardrijles breng doe ik meteen wat boodschapjes. Als we thuis komen eten we wat en gaat Puck met Florine spelen. We brengen Teun naar scouting en samen met Guus gaan we de stad in. Zonder dat het de bedoeling is kom ik thuis met een nieuwe outfit en nog een hele leuke outfit ook, helemaal in het thema zilveren glitter and glamour. We gaan naar huis en als Teun er weer is ga ik een rondje hardlopen, ruim 6 km en het is zalig buiten. Als ik thuis kom staat manlief in de keuken, pruttelt de soep weer en worden er hamburgers gebakken en courgettes geroosterd. Er staat een ontzettend vrolijk nummer op van Deacon Blue en dit is zo'n moment waarop je leven op zijn plek valt en ik voel me ontspannen en vooral intens gelukkig. We eten wat, kwebbelen wat en het is gezellig. Als de kinderen op bed liggen kijken we het euro songfestival. Ik ben al jaren niet meer van het euro songfestival, maar vanavond wel. Het voelt als heel lang geleden, toen dit fenomeen bij ons thuis een heuse happening was. Fris uit bad voor de tv met chips en ranja en dan wachten totdat alle landen gebeld waren voor de uitslag. We waren vaak te moe om het uit te zitten, maar bijzonder was het. Zo ook vanavond. De social media deed het goed, de commentaren waren vaak hilarisch en ik zat gewoon te genieten. Ook dit keer heb ik het niet gehaald tot de uitslag, maar genoten heb ik wel. Mijn lucrin is deze avond geïnjecteerd en met een brandende buik ga ik slapen. In de ochtend ben ik al vroeg wakker en het voelt alsof ik de griep heb. Alles doet me zeer en mijn neus is ontstoken. Ik ga er meteen uit en maak een heerlijk ontbijtje en ik dek de tafel. Om half negen zitten we aan tafel en de zon lacht ons tegemoet. Ik heb pijn, maar wil de sfeer niet verpesten. We bedenken een uitje van de dag en we besluiten naar de Brandevoortse hoeve te gaan op de fiets. Puck fietst zelf en Teun gaat bij Henry op de fiets en Guus bij mij. Het weer is zalig. We genieten van de zon, de aardbeien en als we terug zijn luieren we in de tuin. De jongens spelen voetbal met Nick en Loek en Puck doet met hen mee. Als Florine komt gaat Puck met haar spelen en dan aan het einde van de dag zitten de jongens en de meiden boven met de playmobil te spelen. Een heel gezellig tafereeltje. Wij genieten van onze rust en van een lekker wijntje in het zonnetje. Als Henry de grill klaar wil zetten ziet hij een grote scheur in de trampoline en een schaar. Ik besluit naar boven te lopen en te achterhalen wat er gebeurd is. Puck heeft een schaar gepakt om een draadje van een knuffel te knippen en is vergeten de schaar op te ruimen. Guus heeft de schaar mee op de trampoline genomen en heeft ontdekt dat deze door het doek van de trampoline kan steken. Toen het gat er was is hij naar binnen gelopen om een pleister te halen om het gat te dichten. Guus geeft eerlijk toe dat hij het gedaan heeft en ik ben blij o het eerlijke verhaal, maar ben verre van blij over de gang van zaken. Florine voelt aan dat hier sprake is van spanning en gaat naar huis. Bij de plaats delict aangekomen ontstaat drama ten top. Teun huilt om het gat, Puck huilt omdat ik zeg dat er nu niet meer op de trampoline gesprongen mag worden vanwege gevaar en Guus huilt omdat hij niet wist dat de schaar zo scherp was. Ik probeer rust te brengen, maar ben zelf verre van rustig. Mijn buik brandt en als ik Guus til dan schopt hij met zijn voet tegen mijn buik. In mijn hoofd gil ik het uit van pijn en ellende. De rust is er weer een beetje en ik ga verder met het eten en Henry grilt de vis en het vlees. Als we aan tafel willen, is Guus weer dwars. Hij gooit een glazen knikker over de heg. Hij moet van mij naar de buren om zelf te vertellen wat hij heeft gedaan en dat hem dat spijt. Ik loop met hem mee en natuurlijk zegt hij weinig en met mijn hulp komt er iets van wat door moet gaan voor een spijtbetuiging uit. Ik leg hem uit dat het gevaarlijk is en dat de knikker ook op Flip of iemand anders terecht had kunnen komen. Guus huilt en zegt dat hij altijd alles fout doet. Ik heb eigenlijk geen geduld meer. De dag die zo prachtig begon wordt overschaduwd door een opeenstapeling van nare gebeurtenissen. Daarbij heeft Guus een punt, het lijkt alsof hij veel fout doet, maar dat valt best mee. Het enige dat misgaat is dat Guus vaak vergeet te vertellen wat er in hem omgaat. Als hij dat vaker toepast dank denkt hij eerst voordat hij handelt. Bij twijfel kan hij altijd bij ons terecht en dat kan een hoop schade voorkomen. We gaan aan tafel en ik wil de voorvallen in de juiste context plaatsen. Ook ik zeg de kinderen dat ik schuld heb aan wat er gebeurd  is, want ook ik heb niet goed opgelet. Puck volgt en zegt dat zij ook niet goed heeft nagedacht. Teun is alleen maar verdrietig om het gat en Guus blijft hangen in het feit dat hij alles verkeerd doet. Ik zeg hen een oplossing te hebben. We laten de trampoline repareren en we dragen allemaal wat bij. De kinderen van hun spaargeld en iedereen is het er mee eens. Toch is de sfeer van de dag verpest. Na het eten doe ik de kinderen in bad en daarna gaan ze direct naar bed. Als ik klaar ben ben ik kapot en vooral ook boos. Ik kan slecht omgaan met deze negativiteit en ik word overmeesterd door emoties. Ik voel mijn gewrichten, mijn buik, mijn misselijkheid en mijn hoofd en ik haat de lucrin, die er voor zorgt dat ik alles zwaar dramatisch ervaar. Ik plant me op de bank en houd het voor gezien, beetje tv, beetje thee en morgen in de herkansing en hopen dat de hoofdpijn zakt..... C